Έχω δεχτεί αυτή την ερώτηση πολλές φορές. Όπως λέω και στο μάθημα, θα συνιστούσα να αποφεύγετε θέματα της επικαιρότητας (προσφυγικό, bullying). Όχι ότι είναι λάθος, όμως, πολλοί κάνουν ταινίες με το ίδιο σκεπτικό, να δημιουργήσουν δηλαδή κάτι επίκαιρο και να περάσει περισσότερο στον κόσμο. Δυστυχώς αυτό που καταφέρνουν είναι να παράγουν “άλλη μία ταινία” με το θέμα αυτό, μέσα σε ένα “τσουβάλι” ταινιών. Συσσωρεύονται λοιπόν, γίνονται όμοιες με τις άλλες και χάνονται. Ίσως κάποιες να ξεχωρίσουν, εάν έχουν καλό σενάριο. Αλλά πόσες είναι αυτές;
Αυτό που προτείνω είναι να είστε πιο αυθεντικοί. Να βρείτε δηλαδή θέματα-ιστορίες. Ιστορίες που έχουν συμβεί σε εσάς ή στους γύρω σας. Όλοι έχουμε τουλάχιστον μία αξέχαστη στιγμή στη ζωή μας. Επιχειρήστε να την δραματοποιήσετε, όπως συνέβησαν, ή αλλάξτε την όπως θέλετε. Γι αυτό άλλωστε και το είδος αυτό ονομάζεται μυθοπλασία.
Παραδείγματα που θα μπορούσατε να ακολουθήσετε:
-Ένα παιδί σε χωριό όπου ο πατέρας του το πιέζει να ασχοληθεί με τα κτήματα και την περιουσία. Εκείνος προσπαθεί μέσω του σχολείου να βρει διέξοδο.
-Ένα κακομαθημένο κορίτσι που συνεχώς απαιτεί από τους γονείς του παιχνίδια αλλά δεν την ευχαριστούν, μέχρι που βλέπει ένα παιδί στο πάρκο ολόχαρο και ενθουσιασμένο να παίζει με τη σβούρα του.
Είμαι σίγουρος μπορείτε να βρείτε πολλές ιστορίες. Ρωτήστε τους γονείς τους παππούδες ή τους θείους σας. Μπορεί εκείνοι να έχουν μια ωραία ιστορία που να αξίζει να γίνει ταινία.